Yıllardır İstanbul Sözleşmesi’nin adını geçirmediğimiz meydan, sokak, adliye, kampüs kalmadı. Şimdi de bir gece vaktinde yayımlanan kararname ile sözleşmeyi feshetmeye çalışanlara karşı ülkenin dört bir yanında mücadelemizi sürdürüyoruz.
Genç kadınlar olarak hayatın her alanında eşit bir yaşam istiyoruz. Bunun için de başlattığımız mücadeleyi tüm ülkede büyüterek devam ettiriyoruz. Özgürlüklerimizden, haklarımızdan ve yaşamlarımızdan asla vazgeçmeyiz. Yıllardır uygulanması için mücadele ettiğimiz İstanbul Sözleşmesi bizim için neden bu kadar önemli? Sözleşme, eğitimin her kademesinde toplumsal cinsiyet eşitliğinin ders müfredatına eklenmesi gerektiğini söylüyor. İstanbul Sözleşmesi’ne dayanarak YÖK tarafından 2015 yılında başlatılan toplumsal cinsiyet eşitliği projesi, üniversitenin bütün bileşenlerini kapsayan toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamayı öngörüyordu. Özgecan Aslan’ın öldürülmesinden sonra başlatılan proje birkaç yıl sonra kaldırıldı. Üstelik “toplumsal değerlere” uymuyor bahanesiyle kaldırıldı. Şimdi de aynı gerekçeyi sözleşmeyi feshetmek için öne sürüyorlar. Kadın üniversitesi açma planı yaparken de bizi geriye, 1900’lü yıllara götürmeye çalışıyorlar. Kadın üniversitesi değil, demokratik, yan yana ve eşit bir eğitim istiyoruz. Kadın üniversitesi açma planı yapanlar bizim mücadelemizin çok gerisinde kaldı. Eşit ve özgür yaşam mücadelemiz, eğitimde eşitlik olmaksızın mümkün değil!
Biz eşit bir yaşamı isterken şiddetten de uzak olmak istiyoruz. Genç kadınlar yaşadıkları maddi kaygı yüzünden ev içindeki şiddetten kurtulmak için adım atamayabiliyor. İstanbul Sözleşmesi, ekonomik destek ve barınma ihtiyacının karşılanması için devletlere yükümlülükler verir. Hangi şartlarda olursak olalım şiddetin her türlüsü ile karşı karşıyayız. Fiziksel şiddetin yanı sıra genç kadınlar sosyal medyada ısrarlı takibe, üniversitelerde tacize ve baskıya maruz kalıyor. Birlikte olduğu erkek tarafından psikolojik şiddete maruz kalan genç kadınlar, bir erkeği reddettiği onunla beraber olmak istemediği için öldürülüyor. Tüm bunlara rağmen kendi yaşamımızla ilgili seçimleri biz, genç kadınlar yapıyoruz.
Toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin sonuçlarına nefret suçlarıyla, şiddetle ve ayrımcılıkla maruz bırakılan LGBTİQ+ları koruyacak olan İstanbul Sözleşmesi’dir. Sözleşme kapsamında cinsel yönelim ve cinsiyet kimliğine bakılmaksızın korunması gereken LGBTİQ+lar hedef gösterilmeye çalışılıyor. Yaşadığımız eşitsizliklerin karşısında mücadelemizi LGBTİQ+larla beraber büyütüyoruz. Bütün kadınların, LGBTİQ+ların özgür yaşamasını sağlayacak olan İstanbul Sözleşmesi’dir. Sözleşmeyi feshetmeyi konuşmak yerine her bir maddesinin eksiksiz uygulanması için neler yapılabilir, bunu konuşmak gerekiyor.
Genç kadınlar ve LGBTİQ+’lar için hayati önem taşıyan toplumsal cinsiyet eşitliğinden, şiddetten uzak ve özgür bir hayatın teminatı olan İstanbul Sözleşmesi’nden asla vazgeçmeyeceğiz. Hayatlarımız hakkında karar vermeye çalışanlara karşı mücadelemizi daha da büyüteceğiz. Bunun için de örgütlü ve kararlı mücadelemizle, bütün kadınların kurtuluşu için 81 ilde Üniversite Kadın Meclisleri’ni kuruyoruz. Hiçbir kadın ve LGBTİQ+ asla yalnız yürümeyecek. Mücadelemiz kazanacak!